donGURALesko - Dzieci kosmosu

Trzeba ci wiedzieć...

Trzeba ci wiedzieć – nie jesteś stąd, spadłeś z kometą
I odejdziesz stąd przeto grzebiąc beton
Twoją alfą, betą i omegą jest niebo
Choć chcesz to nie wyprzesz się tego
Mówią nie ma tego złego
Co by nie wyszło na dobre
A ja myślę, że mają problem
Myślą, że mają drugi karnet jakby nie wyszło
Bloki gwarne, widoki marne na przyszłość
Choć drogi czarne – jest ślisko
Oryginalnie bez kopii gram i to wszystko
Wokół mnie zbiegowisko, PDG słuchowisko
Armagedon jest blisko, jestem ulicy żurnalistą
Gnam przez śmietnisko cywilizacji
Miliony racji, miliony słów, miliony więźniów grawitacji
Do zobaczenia na ostatniej stacji, salut

Idą dzieci gwiazd, dzieci kosmosu
Rozkminiacze losu, każde na swój sposób
Setki osób, piewcy chaosu gonią
Za mamoną, wciąż tłuką się o nią
Poganiani biedną formą, bajerą
Arabską matematyką, mniej niż zero
Pod banderą bloków zjednoczony
Walę wygląd, dziś drążę w skale wykop
Drążę, w skale wykop drążę...
Sami się rodzimy, sami umieramy
Łamiemy kry, gramy, pękamy, tamy
Biją tamtamy, gramy, robimy wam włamy
Światopogląd, mamy swój na to pogląd
Oni się za to modlą, idą ziemią
Choć jutro się upodlą, bo chcą pieniądz
Związani mętną, podłą bajerą
Arabską matematyką, mniej niż zero