Fenomen - Taki jak ty

Ref. [x2]
Zrozum, choć tyle rzeczy różni nas na pozór
Mimo wszystko, to wiele rzeczy łączy nas obu
Każdy ma własny rozum, każdy po swojemu żyje
Znowu kolejny tekst, a trudno znaleźć sens jest na ogół

Tak samo jak ty oddycham, jak ty, jak wy i tak my
Znam tych, ty, ty, ty tamtych, ty, starczy
Tak samo pijesz - pij, melanżuję jak wy, nie?
Jednak wiesz, tego bądź pewny
Zaboli - krzyknę albo ugryzę się w język
Pierdolę bitwę - wolę wojnę zwyciężyć
Być niezły, być sobą - tego chcesz? ja tak samo
Być lepszym niż wczoraj, wieczorem, dziś rano
Być pewnym swojego i swoich, na czym się stoi
Bo mnie, tak jak ciebie, kiedyś porażka zaboli
Bo tak u mnie jak, u ciebie łzy płyną słone
Jak ty, muszę wybrać, w którą iść stronę
z fasonem i twarzą taką jak przedtem
Ale wiesz, co? ja piszę, ty słuchasz, to jest najlepsze
Jedyna różnica, wątpię, ale jedyna w tym tekście, kończę

Ref. [x2]
Zrozum, choć tyle rzeczy różni nas na pozór
Mimo wszystko, to wiele rzeczy łączy nas obu
Każdy ma własny rozum, każdy po swojemu żyje
Znowu kolejny tekst, a trudno znaleźć sens jest na ogół

Podejrzewam, że nie różnimy się aż tak
Wręcz odwrotnie - myślę, że mamy podobną opcję
Że świat, który ty widzisz za oknem
Że świat, w którym ja dorosłem
Mówiąc najprościej, jest taki sam
Podejrzewam, że nie różnimy się aż tak, zrozum
Chociaż na pozór trudno to wszystko dostrzec
Jak ty, podobnie reaguję, jak mam problem
Znowu wkurwiam się, jak mam tylko jakiś powód
A ty, ty pewnie też tak samo masz na ogół
Proste, nie jesteśmy jak dwie wody krople
Ale tobie i mnie te tematy nie są obce
Nawijam o tym, ty o tym słuchasz, bo w tym moc jest
Ja daję rym na bit, w tobie to wzbudza emocje
Widzisz, słuchając, możesz to, co ja widziałem dostrzec
To takie proste, obaj jesteśmy tylko ludźmi
I wiesz co? jesteśmy tak podobni, choć tak różni

Ref. [x2]
Zrozum, choć tyle rzeczy różni nas na pozór
Mimo wszystko, to wiele rzeczy łączy nas obu
Każdy ma własny rozum, każdy po swojemu żyje
Znowu kolejny tekst, a trudno znaleźć sens jest na ogół